Στις 12 με 13 Απριλίου του 1204 είναι η αποφράς ημέρα της 1ης αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως υπό των "Σταυροφόρων" της 4ης τραγικής για την αυτοκρατορία της Ρωμανίας (όπως αναφέρεται και στο κείμενο το Βυζάντιο) Σταυροφορίας. Η "Ιστοριοθέασις" ξεκινά ένα μικρό αφιέρωμα αναφορικά με την άλωση της Βασιλίδος των Πόλεων από τους Δυτικούς. Στην ουσία η πραγματική άλωση είναι αυτή και όχι η 29η Μαΐου του 1453. Το 1204 καταλύεται η οικουμενικότης του Βυζαντινού κράτους. Ουδέποτε, έκτοτε, η αυτοκρατορία θα αναλάβει. Ακόμη και μετά την απελευθέρωση της Κωνσταντινουπόλεως το 1261 από τον στρατηγό του Μιχάηλ Η' Παλαιολόγου, τον Αλέξιο Στρατηγόπουλο, το ανασυσταθέν βυζαντινό κράτος θα είναι σκιά του παλαιοτέρου του εαυτού. Το 1261 ξεκινά η τελευταία, αργόσυρτη, περίοδος 200 ετών, το λυκαυγές, άχρι της οριστικής καταλύσεως των υπολειμμάτων της, τής άλλοτε κραταιάς Ανατολικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, του Βυζαντίου, της Ρωμανίας δηλαδή από τους Οσμανλήδες το 1453.
Για την χρονική περιήγησή μας στα δραματικά γεγονότα των ετών 1203-1204 θα χρησιμοποιήσουμε ως πηγή, όχι την γνωστή αφήγηση του Νικήτα Χωνιάτου, αλλά το έργο του Γοδεφρείδου Βιλλεαρδουίνου: "Αναμνήσεις" ή "Το χρονικόν της 4ης Σταυροφορίας και η κατάκτησις της Κωνσταντινουπόλεως" (De la Conquête de Constantinople). Το χρονικό εγράφη στην Γαλλική γλώσσα και όχι στην Λατινική. Ο Βιλλεαρδουίνος ήταν από τα ηγετικά στελέχη του "σταυροφορικού" στρατού που άλωσε την Βασιλεύουσα, ως εκ τούτου θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε την οπτική ματιά της απέναντι πλευράς, και μάλιστα ενός εκ των πρωταγωνιστών. Έτσι, βασικός λόγος που επελέγη αυτή η πηγή είναι διότι θεωρούμε σημαντική την κατανόηση του σκέπτεσθαι της άλλης πλευράς.
Ένας ακόμη δυτικός που συνέγραψε σχετικά με την άλωση του 1204 ήταν ο Ροβέρτος του Κλαρί (Robert de Clari, "La conquête de Constantinople").
Ως 1ο απόσπασμα επελέγησαν οι προτάσεις του Αλεξίου του Δ' (το ανόητον μειράκιον) στους Δυτικούς με σκοπό την βοήθειά τους για να ρίξει από τον βυζαντινό θρόνο τον θείο του Αλέξιο Γ' (1195-1203), ο οποίος, με την σειρά του, είχε ανατρέψει τον πατέρα του Αλεξίου Δ', τον Ισαάκιο Άγγελο (1185-1195). Τα αποσπάσματα είναι από την αγγλική μετάφραση:
ON WHAT CONDITIONS ALEXIUS PROPOSES TO OBTAIN THE HELP OF THE CRUSADERS FOR THE CONQUEST OF CONSTANTINOPLE
A fortnight after came to Zara the Marquis Boniface of Montferrat, who had not yet joined, and Matthew of Montmorency, and Peter of Bracieux, and many another man of note. And after another fortnight came also the envoys from Germany, sent by King Philip and the heir of Constantinople. Then the barons, and the Doge of Venice assembled in a palace where the Doge was lodged. And the envoys addressed them and said: " Lords, King Philip sends us to you, as does also the brother of the king's wife, the son of the emperor of Constantinople.23"`Lords,' says the king, ' I will send you the brother of my wife; and I commit him into the hands of God-may He keep him from death! - and into your hands. And because you have fared forth for God, and for right, and for justice, therefore you are bound, in so far as you are able, to restore to their own inheritance those who have been unrighteously despoiled. And my wife's brother will make with you the best terms ever offered to any people, and give you the most puissant help for the recovery of the land overseass" ' And first, if God grant that you restore him to his inheritance, he will place the whole empire of Roumania in obedience to Rome, from which it has long been separated. Further, he knows that you have spent of your substance, and that you are poor, and he will give you 200,000 marks of silver, and food for all those of the host, both small and great. And he, of his own person, will go with you into the land of Babylon, or, if you hold that that will be better, send thither 10,000 men, at his own charges. And this service he will perform for one year. And all the days of his life he will maintain, at his own charges, five hundred knights in the land overseass to guard that land.' "" Lords, we have full power," said the envoys, " to conclude this agreement, if you are willing to conclude it on your parts. And be it known to you, that so favourable an agreement has never before been offered to any one; and that he that would refuse it can have but small desire of glory and conquest."The barons and the Doge said they would talk this over; and a parliament was called for the morrow. When all were assembled, the matter was laid before them.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου