Περί τα μέσα του 1820 τα ηγετικά κλιμάκια της φιλικής εταιρείας έπρεπε να αποφασίσουν για το πότε και το που θα εκκινούσε η Ελληνική Επανάστασις. Στις 7 Οκτωβρίου του 1820 οι αρχηγοί της εταιρείας συναντήθηκαν στο Ισμαήλι της Βεσσαραβίας και αποφάσισαν την έναρξη της επαναστάσεως από την Πελοπόννησο.
Όμως, πολύ σύντομα, και με την καθοδήγηση του Αλεξάνδρου Υψηλάντους, άλλαξαν γνώμη. Στις 22 Φεβρουάριου του 1822 ο Αλέξανδρος Υψηλάντης διέβει τον ποταμό Προύθο και προχώρησε στο Ιάσιο που ήταν η πρωτεύουσα της Μολδαβίας. Στο Ιάσιο εξέδωσε την περίφημη προκήρυξή του «Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος». Η εν λόγω προκήρυξη αναφέρεται τόσο στους εσωτερικούς, όσο και στους εξωτερικούς προσανατολισμούς του επαναστατικού του κινήματος. Συγκεκριμένα, εκθέτει τη διαπίστωση υπάρξεως φιλελληνικού κλίματος, καθώς και την προϋπόθεση για την περαιτέρω προώθηση του στην δυτική Ευρώπη και τη Ρωσία.
Επιπρόσθετα κάνει λόγο για εξωτερική βοήθεια που θα συνδράμει τον δίκαιο αγώνα των επαναστατών: Κινηθήτε, και θέλετε ιδεί μίαν κραταιάν Δύναμιν να υπερασπισθή τα δίκαια μας, υπαινισσόμενος σαφέστατα τη Ρωσία. Ελπίζει με αυτή του την κίνηση στον απεγκλωβισμό του Τσάρου από την αντιδραστική Ιερά Συμμαχία. Με την προκήρυξή του, επίσης, κάνει λόγο για μια δημοκρατικά δομημένη πολιτεία που θα γεννηθεί μετά την επιτυχή έκβαση της επανάστασης.
Δυστυχώς, όμως, η ενέργεια αυτή του Υψηλάντη έφερε τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που προσδοκούσε. Ο Τσάρος αποκήρυξε τον Υψηλάντη και τον καθαίρεσε από το αξίωμά του στον Ρωσικό στρατό. Ταυτόχρονα έδωσε το πράσινο φως στους Τούρκους ώστε να εισβάλλουν στις παραδουνάβιες ηγεμονίες, με σκοπό να καταπνίξουν το κίνημά του. Να σημειώσουμε εδώ ό,τι, σύμφωνα με τη συνθήκη του Βουκουρεστίου το 1812 δεν επιτρέπονταν στον Σουλτάνο να στείλει στρατό πέραν του ποταμού Δουνάβεως δίχως τη συγκατάθεση του Τσάρου.
Το συμπέρασμα που βγαίνει από το στρατιωτικό εγχείρημα του Αλεξάνδρου Υψηλάντους είναι ότι: παρά την αποτυχία, προεκλήθη ισχυρός αντιπερισπασμός στην Τουρκία, η οποία κινητοποίησε ισχυρές δυνάμεις στα βόρεια, αφήνοντας ελάχιστο στρατό στο Νότο, εκεί που θα ξεσπούσε το Μάρτιο του 1821 η πολυπόθητη Ελληνική Επανάστασις με αφετηρία την Πελοπόννησο και τη Στερεά.
ΟΥ ΠΟΙΗΣΟΜΑΙ ΠΕΡΙ ΠΛΕΙΟΝΟΣ ΤΟ ΖΗΝ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου