Η κοίμησις της Θεοτόκου

 

 

Ἡ μεγαλύτερη ἀπ’ ὅλες τίς θεομητορικὲς γιορτὲς ποὺ γιορτάζεται πανηγυρικὰ σ’ ὅλον τὸν κόσμο, στίς 15 Αὐγούστου, εἶναι ἠ Κοίμηση τῆς Θεοτόκου. Θεωρεῖται ἡ κυρίως γιορτὴ τῆς Παναγίας, ἐνῶ ὁλόκληρος ὁ Αὔγουστος εἶναι ἀφιερωμένος σ΄ Αὐτήν. 

 

Μέσα στὴν Ἱερὰ Παράδοση καὶ τὴν πλούσια ὑμνολογία τῆς Ἐκκλησίας μας οἱ πιστοὶ ζοῦν τὴν κοίμηση (θάνατο) τῆς Παναγίας, γιατί ἡ Παναγία πέθανε ὅπως ὅλοι μας, ὅπως καὶ ὁ Υἱός της, ὅμως στὴ συνέχεια «μετέστη», ἀνέβηκε μὲ τὴν ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα στοὺς Οὐρανοὺς καὶ βρίσκεται ἐκεῖ κοντὰ στὸν Χριστό, νὰ πρεσβεύει καὶ νὰ παρακαλεῖ γιά μας. Ὁ τάφος της, ἐκεῖ στὸν Ναό της, στὴ Γεθσημανή, βρέθηκε κενὸς τρεῖς μέρες μετὰ τὴν Κοίμησή της, ὅταν ἀνοίχτηκε γιὰ νὰ προσκυνήσει τὸ Πανάγιο Σῶμα της ὁ Ἀπόστολος Θωμάς, ποὺ ἔφτασε καθυστερημένος, ὅπως οἰκονόμησε ὁ Θεός. Γιατί γιὰ τοὺς ἄλλους Ἀποστόλους καὶ Ἱεράρχες εἶχε οἰκονομήσει νὰ φτάσουν ἐγκαίρως… πάνω σὲ σύννεφα, ὁ καθένας ἀπὸ τὰ πέρατα τοῦ κόσμου, ὅπου ἦταν σκορπισμένοι, γιὰ νὰ κηρύττουν τὸ Εὐαγγέλιο. Ἡ Παναγία εἶχε πληροφορηθεῖ τὸ «νέο» τρεῖς μέρες νωρίτερα· ὄχι ἁπλῶς γιὰ νὰ μὴν ταραχθεῖ ποὺ θὰ πέθαινε καὶ νὰ προετοιμαστεῖ, ἀλλὰ καὶ νὰ χαρεῖ ποὺ θὰ πήγαινε στὴν αἰώνια Βασιλεία δίπλα στὸν ἀγαπημένο της Υἱό. Πῆγε ὅπως συνήθιζε νὰ προσευχηθεῖ γιὰ τελευταία φορὰ στὴ γῆ καὶ ἔδωσε τὰ δύο μοναδικὰ φορέματά της σὲ δύο χῆρες γυναῖκες, ποὺ ἦταν κοντά της. Ἔπειτα περίμενε τοὺς μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ, ποὺ μία δυνατὴ βροντὴ τοὺς ἔφερε ἀμέσως δίπλα στὸ νεκροκρέβατό της, γιὰ νὰ πάρουν τὴν εὐλογία της, πρὶν ἔρθει ὁ Χριστὸς μὲ τοὺς Ἀγγέλους νὰ...

 

πάρουν τὴν πανάγια ψυχή της στοὺς Οὐρανούς.

 http://www.pemptousia.gr

Το είδαμε στο: http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr